دستگاه پالس اکسی متر دو تا از علائم حیاتی بیماران را اندازه گیری می کند و نمایش می دهد: نرخ ضربان قلب و درصد اشباع اکسیژن خون. این دستگاه در چند اندازه مختلف ساخته می شود. نوع رومیزی که معمولا در بیمارستان‌ها استفاده می شود دارای یک پروب با سیم تقریبا بلند است. این پروب که معمولا روی نوک انگشت بیمار قرار می گیرد دارای یک فرستنده نور قرمز، یک فرستنده نور مادون قرمز و یک گیرنده نوری است. در نوزادان معمولا پروب مخصوص روی نرمه گوش یا پاشنه پا متصل می شود.

پالس اکسیمتر رومیزی

دستگاه با روشن و خاموش کردن متوالی این دو منبع نور led و اندازه گیری میزان نوری که از سوی دیگر انگشت خارج می شود و انجام محاسبات لازم، تعداد پالس در دقیقه و درصد اشباع اکسیژن خون را اندازه گیری می کند و نمایش می دهد. یک پالس اکسی متر خوب موقع روشن شدن به سرعت شروع به کار می کند، دارای صفحه نمایشی است که در شرایط مختلف نور محیط و در زوایای مختلف به خوبی قابل مشاهده باشد، در صورت کاهش نرخ ضربان و یا درصد اشباع خون از حد تعیین شده هشدار دیداری و شنیداری می دهد و مقادیر غیرطبیعی را به درستی اندازه گیری می کند و نمایش می دهد.

پالس اکسیمتر انگشتی


بعضی دستگاه های پیشرفته امروزی می توانند پارامترهای دیگری را نیز نمایش بدهند.
دستگاه های مانیتورینگ علائم حیاتی غالبا دارای ماژول پالس اکسی متری هستند.


خرابی ها

عمده ترین خرابی ناشی از قطعی سیم پروب است که معمولا در محل اتصال کانکتور و یا در محل اتصال به قسمت انگشتی اتفاق می افتد. گاهی اوقات نیز فرستنده یا گیرنده نوری خراب می شوند.
داخل قسمت انگشتی معمولا دارای یک لایه سیلیکونی است که انگشت را احاطه می کند که در اثر استفاده نامناسب یا شستشو و ضد عفونی زیاد آسیب می بینند.
معمولا خرید پروب جدید راحت تر از تعمیر آن است، به خصوص که پروب های مشابه اصل نیز امروزه به راحتی قابل خریداری هستند و قیمت بسیار پایین تری دارند.
این دستگاه معمولا پرتابل است و باتری آن باید همیشه در وضعیت مطلوب قرار داشته باشد تا وسط کار خاموش نشود.