دسته: آنالوگ

یکی از خصوصیات تقویت کننده ها مقاومت ورودی هست. معمولا گفته می شه که بهتره مقاومت ورودی تقویت کننده زیاد باشه و علتش هم چندان پیچیده نیست. چرا که اگه مقاومت ورودی مدار در مقابل مقاومت منبع سیگنال به اندازه کافی بزرگ نباشه ولتاژ تقسیم می شه و در نقطه ورود به تقویت کننده افت می کنه. همچنین اگه مقاومت ورودی به اندازه کافی بالا نباشه جریان بیشتری از منبع سیگنال کشیده می شه. البته این موارد زمانی صادق هستند که فرض ما بر این باشه که جنس سیگنال ما ولتاژ باشه نه جریان. حالا فرض می کنیم که یک تقویت کننده داریم و از مقاومت ورودیش اطلاعی نداریم. به چه روشی می تونیم مقاومت ورودی رو پیدا کنیم؟ می تونیم تقویت کننده رو مثل یک جعبه در نظر بگیریم که معلوم نیست توش چه خبره و اون رو طبق شکل زیر مدل می کنیم: مقاومت ورودی تقویت کننده همون Zin هست. برای اینکه بتونیم این مقدار رو پیدا کنیم یک مقاومت متغیر که توی مدار با pot نشون داده شده رو به ورودی تقویت کننده وصل می کنیم و سر دیگه اون رو به یک فانکشن ژنراتور. خروجی تقویت کننده رو هم به اسیلسکوپ [ . . . ]

مداری که در زیر شماتیکش رو ملاحظه می کنید می تونه سرعت یا دور یک فن DC رو کنترل کنه. این مدار در سایت pcbheaven معرفی شده و ما اون رو بستیم و عملکردش رو بررسی کردیم. قبل از هر چیز دقت کنید که این فن دو سیمه س و تاکومتر نداره.کارکرد مدار خیلی ساده س و دردسرهای کنترل سرعت فن با PWM رو نداره.ولتاژ بیس ترانزیستور به کمک یک ولوم یا پتانسیومتر تعیین می شه و در نتیجه جریانی که از فن می گذره تغییر می کنه و باعث می شه دورش کم و زیاد بشه.با بالا رفتن جریانی که از کلکتور می گذره ولتاژی که روی امیتر میفته بیشتر می شه و بنابراین بین کلکتور و امیتر ترانزیستور اختلاف ولتاژ کمتری ایجاد می شه و این به این معنیه که هر چه سرعت فن بالاتر باشه اتلاف حرارتی کمتری روی ترانزیستور داریم و بازده بیشتر می شه، و به همین ترتیب اگه دور فن کم باشه ترانزیستور گرمای بیشتری تولید می کنه.بنابراین ترانزیستور باید مطابق با جریان فن انتخاب بشه و در صورت نیاز هیت سینک هم به کار بره.درباره خازن C1 هم باید گفت که وجودش الزامی نیست و جلوی نوسانات رو می گیره و اگه [ . . . ]