جدید آشنایی با پروتکل I2C یا دوسیمه
ارتباط به طریق پروتکل I2C فقط به دو سیم نیاز دارد. اما این دو سیم در بهترین حالت توانایی آدرس دهی 1024 وسیله را دارند. این پروتکل برعکس SPI می تواند چند master داشته باشد. اما اآنها قادر به صحبت با یکدیگر نیستند و از یک باس برای ارتباط با slave ها استفاده می کنند. وسایل متصل به I2C میتوانند با فرکانس 100kHz تا 400kHz با هم ارتباط برقرار کنند که کمتر از سریال آسنکرون و SPI است. در این پروتکل بعد از ارسال هر 8 بیت داده یک بیت فراداده ACK یا NACK نیز فرستاده می شود. سخت افزار مورد نیاز برای استفاده از I2C پیچیده تر از SPI ولی ساده تر از سریال آسنکرون است و به لحاظ نرم افزاری به سادگی قابل اجرا است. سیگنالها و سخت افزار هر باس I2C از دو سیگنال تشکیل شده است: SCL که کلاک سیگنال است و SDA که داده سیگنال است. کلاک توسط master تولید می شود. برعکس آسنکرون و SPI درایورهای باس در I2C از نوع Open Drain هستند. یعنی می توانند خط سیگنال را low کنند اما توانایی high کردن آن را ندارند. بنابراین امکان آسیب دیدن درایور وسایل زمانی که یکی بخواهد [ . . . ]