جدید درمان سریع سرطان با FLASH Radiotherapy
پرتودرمانی FLASH یک روش نوظهور در درمان سرطان است که در آن دوز بالایی از پرتو در مدت زمان بسیار کوتاهی (کمتر از ۵۰۰ میلی‌ثانیه) به بافت تومور اعمال می‌شود. این روش در مقایسه با پرتودرمانی سنتی، تأثیر مشابهی در از بین بردن تومور دارد، اما با آسیب کمتری به بافت‌های سالم اطراف همراه است. تاریخچه و توسعه تحقیقات اولیه در دهه ۱۹۵۰ میلادی نشان داد که دوزهای بالای پرتو می‌تواند باعث مقاومت بیشتر سلول‌ها به تابش شود، اما این تحقیقات به نتایج قابل‌توجهی نرسید و تا دهه ۱۹۶۰ کاهش یافت. در سال ۲۰۱۴، مطالعه‌ای توسط وینسنت فاوودون و همکارانش منتشر شد که اصطلاح “FLASH” را معرفی کرد و آن را به عنوان تابش با دوز برابر یا بیشتر از ۴۰ گری در ثانیه تعریف کرد. در این تحقیق، پرتودرمانی FLASH با استفاده از شتاب‌دهنده خطی الکترونی با انرژی ۴.۵ مگا الکترون‌ولت بر روی موش‌ها انجام شد و نشان داد که در مقایسه با پرتودرمانی سنتی، پیشرفت فیبروز ریوی و پنومونی به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد، در حالی که تأثیر بر تومور مشابه است. در سال ۲۰۱۹، اولین درمان انسانی با استفاده از پرتودرمانی FLASH در بیمارستان دانشگاه لوزان انجام شد که نشان داد این روش [ . . . ]
