اسپکتروفتومتری روشی برای اندازه گیری جذب نور توسط یک ماده شیمیایی است: این جذب به غلظت نمونه خطی بستگی دارد (قانون بیر لامبرت).

در این تکنیک، یک پرتو تک رنگی (تک رنگی) نور از طریق محلولی با نمونه ای از ماده مورد تجزیه و تحلیل می تابد. مقدار نوری که از نمونه عبور می کند اندازه گیری می شود. از این رو مقدار ماده موجود در نمونه محاسبه می شود.

اسپکتروفتومتر ابزاری است که مقدار فوتون (شدت نور) جذب شده را پس از عبور از محلول نمونه اندازه گیری می کند. با اسپکتروفتومتر، غلظت  یک ماده شیمیایی شناخته شده داخل یک محلول را می تواند با اندازه گیری شدت نور شناسایی شده تعیین کند.

یک اسپکتروفتومتر باید بتواند طول موج های مختلفی (از IR تا UV) تولید کند زیرا ترکیبات مختلف در طول موج های مختلف بهترین جذب را دارند. بنابراین طول موج واقعی مورد استفاده برای یک اندازه گیری خاص بستگی به این دارد که کدام تجزیه و تحلیل انجام شود.

اسپکتروفتومتر

اسپکتروفتومتر محدوده مورد نظر طول موج نور را تولید می کند. ابتدا یک کولیماتور (عدسی) یک پرتو مستقیم از نور را ارسال می کند که از یک منشور یا مونوکروماتور عبور می کند تا آن را به چندین طول موج مختلف تفکیک کند. سپس یک انتخابگر طول موج ( شکاف یا اسلیت ) تنها طول موج های مورد نظر را عبور می دهد.

فتومتر میزان فوتون هایی را که از نمونه در کووت عبور کرده اند تشخیص می دهد و سیگنال حاصل را به یک صفحه نمایش دیجیتال ارسال می کند.